Begin januari ’22 mochten Irtaza Tahir en Michèl Tromp onze stichting Digg’Out vertegenwoordigen op het laatste deel van een serie bijeenkomsten over migratie. Er kwamen vele aspecten aan bod in gesprekken met o.a. de locoburgemeester van Venetië. Er werd ingezoomd op diverse aspecten. Naast het feit dat er in een toerisitsche stad als Venetië veel seizoengebonden baantjes voor handen zijn, zoals schoonmaken, eten en drinken serveren e.d blijkt maar weer eens overduidelijk dat er veel energie gestoken moet worden in een goede integratie: leer de taal, ken de lokale gebruiken.

Migratie blijft een heet hangijzer met veel haken en ogen. Er zijn Afrikaanse vluchtelingen die duizend euro of meer betalen voor de overtocht in een krakkemikkig vlot in plaats van dit te investeren in de eigen economie. Gelet op de lonen moet er toch al snel minimaal 4 jaar gewerkt en gespaard worden in Afrika alvorens men genoeg geld heeft voor de overtocht naar Europa. Er is sprake van moderne slavernij: loon werd voor een groot deel door de werkgever uitbetaald in onderdak en eten, zo vertelde een bootvluchteling uit Gambia ons. En als men dan eindelijk veilig Europa bereikt, is men nog steeds verre van in een paradijs. Er zijn weliswaar wel veel seizoensgebonden banen voorhanden, maar wie ambieert een carrière in dergelijke banen? Hoe huisvest je al deze mensen? En terugsturen naar Libië kan niet, want daar worden bootvluchtelingen soms letterlijk afgeschoten. Het reisadvies van het Nederlandse ministerie van Buitenlandse Zaken luidt niet voor niets: ga er niet heen en àls je er heen gaat, reken dan niet op de Staat der Nederlanden als je iets overkomt.

Hoewel de stad Venetië erg mooi was, kwamen Michèl en Irtaza met meer vragen dan antwoorden terug. Maar ook dat is goed: stof tot nadenken. Bij Digg’Out gaat het nooit om het aanreiken van pasklare antwoorden. Een oplossing die voor persoon A prima kan werken, kan persoon B wanhopig maken. Het gaat altijd om maatwerk.

Zie ook de projectdocumentatie.