2022 Thessaloniki (Griekenland) – European voices challenging Euroscepticism

Irtaza n Michèl in Thessaloniki

In juni togen Irtaza Tahir en Michèl Tromp wederom voor stichting Digg’Out Europa in. Deze keer ging de reis voor het programma “European Voices Challenging Euroscepticim” naar Thessaloniki. Het werd een reis waarbij beide heren zeer veel bekende gezichten tegenkwamen. Enkele reizen, veel inzichten, menig debat en gezellig uurtjes verder kunnen we toch enkele conclusies trekken.

Met z'n allen zweten in de sportzaal....

Het vierluik was een goede manier om begrip te kweken en meer te leren van elkaar. Over de manier van denken, de manier van doen. Dat verschilt natuurlijk in sommige gevallen enorm van land tot land. De Spaanse delegatie, de aanjagers van het project, kozen er voor om aan aparte tafels te zitten en wilden met de gezagsdragers op de foto (de andere deelnemers moesten er achter). De egalitaire noorderlingen (de Zweden, Denen, Nederlanders) hikten daar toch wel tegenaan. Dat neemt niet weg, dat er ruimte was voor discussies, hoewel dat soms op praktische bezwaren stuitte: sommige presentaties werden in het Grieks (!) gegeven.

Veel bezwaren en klachten over de EU kwamen natuurlijk voort uit migratie en de problemen die dat met zich meebracht: huisvesting, integratie, inkomen. De Maltezer en Griekse delegaties liepen daar natuurlijk hoog over op. Maar de EU dienst natuurlijk op nog veel meer terreinen zich te verbeteren. De Griekse delegatie liet een filmpje zien van Guy Verhofstadt. Verhofstadt is fel voorstander van de omvorming van de EU tot een soort United States of Europe. Hij gaf echter ook al aan, dat mensen vaak wel inzagen dat de toekomst van veel landen in een verenigd Europa lag, maar dat de EU beter dient te functioneren. Wel, als zelfs een dwepende Eurofiel als Guy Verhofstadt aangeeft dat het roer om moet, dan besef je pas echt goed dat de machinerie is vastgelopen. Zoals de EU nu werkt, gaat het niet lang goed meer en dat werkt scepticisme en populisten alleen maar in de hand. Waarom gebeurt er dan zo weinig? Terwijl de toekomst wel in de EU ligt. De afgelopen decennia gaven zoveel rust en welvaart… dat is ontegenzeggelijk (mede) te danken aan de EU. En denk ook aan de zegeningen die de EU heeft gebracht: Michèl en Irtaza konden gewoon tegen een normaal tarief bellen met hun werkgever of vrienden. Internet gebruiken. Ze hoefden geen gulden te wisselen voor drachmes. Besef ook dat de EU de meest beschermende consumentenwetgeving heeft, waardoor rike Aziaten en Amerikanen hun cosmetica en andere verzorgende producten het liefste uit Europa halen, want dan is het pas goed.

Kortom: veel geleerd, veel gedebatteerd. Maar een pasklare oplossing? Nee. Helaas.

Een koffiepauze in een warm Thessaloniki

Reacties zijn gesloten.